Hyper-V Kullanarak Yeni Bir Sanal Makine Oluşturma

Sanallaştırma, gerçek bir bilgisayarın içinde sanal bilgisayarlar oluşturmanızdır. Gerçek bilgisayarınızı bozmadan farklı şeyler denemek veya yazılımı test etmek istiyorsanız bu yararlı olacaktır. Bu kılavuzda, Windows 10 veya 11 PC’nizde Microsoft’un Hyper-V yazılımını kullanarak yeni bir sanal makine nasıl oluşturabileceğinizi açıklayacağız.

Yeni bir VM oluşturmak, ayarlarını değiştirmek ve üzerine bir işletim sistemi yerleştirmek için size kolay adımlar vereceğiz. İster bu konuda yeni olun ister bilgi sahibi olun, bu kılavuz PC sistemlerinde Hyper-V’yi ve sanallaştırmayı kullanmaya başlamanıza yardımcı olacaktır.

Hyper-V ile Yeni Bir Sanal Makine Oluşturma

Microsoft Hyper-V Sanallaştırma ile Bilgisayarınızı Daha İyi Hale Getirin

Microsoft Hyper-V, halihazırda Windows 10 ve Windows Server’ın birçok sürümünde bulunan gerçekten harika bir programdır. Bu yazılımı kullanarak gerçek bilgisayarınızda VM’ler oluşturabilir ve bunları tıpkı normal bir bilgisayar gibi kullanabilirsiniz.

Şu şekilde çalışır: bilgisayarınızın kritik bölümlerini yönetmek ve bunları taklit sistemlerinize vermek için hipervizör adı verilen bir şey kullanır. Bu, gerçek sisteminizle eşleşmeseler bile her türlü farklı işletim sistemini kurmanıza olanak tanır.

Ve şunu yapın: Hyper-V ile bir sanal makine oluşturduğunuzda, tıpkı gerçek bir makine gibi kendi sabit sürücüsüne, CPU’suna, belleğine, ağ kartına ve hatta bir video kartına sahip olur! Böylece makineleriniz normal bir bilgisayar kadar iyi çalışabilir, ancak ekstra donanıma ihtiyaç duymaz.

Generation 1 ile Generation 2 Arasındaki Farklılıklar Nelerdir?

Hyper-V kullanarak yeni bir sanal makine oluştururken iki seçeneğiniz vardır: Generation 1 ve 2. Bunlar farklıdır çünkü VM’yi başlatmak için başka yollar kullanırlar. Seçenek 1, bilgisayarların uzun süredir kullandığı eski tarz BIOS’u (Temel Giriş/Çıkış Sistemi) kullanır. Seçenek 2, BIOS’tan daha modern ve gelişmiş olan UEFI (Birleşik Genişletilebilir Ürün Yazılımı Arayüzü) adı verilen daha yeni bir ürün yazılımı türünü kullanır.

UEFI birkaç açıdan BIOS’tan daha iyidir. Bilgisayarın daha hızlı başlatılmasına yardımcı olur, daha büyük depolama sürücülerine olanak tanır ve önyüklemeyi daha güvenli hale getirir. Ayrıca donanımı kurmanın ve bilgisayarın nasıl başlatılacağını yönetmenin daha gelişmiş bir yolunu da sunar. UEFI ile Güvenli Önyükleme adı verilen bir şey, yetkisiz yazılım veya sürücülerin başlatılmasını durdurur.

Diğer bir fark ise çalıştıkları sanal donanımın türüdür. Sürüm 1, IDE denetleyicileri ve eski ağ bağdaştırıcıları gibi daha eski donanımlarla çalışır. Sürüm 2, SCSI denetleyicileri ve modern ağ kartları gibi daha yeni donanımlarla çalışır. Bu, 2. Nesil’in daha yeni donanım özelliklerini kullanabileceği ve modern sistemlerle daha iyi çalışabileceği anlamına gelir.

Özetlemek gerekirse, Tip 1 ile Tip 2 arasındaki temel fark, başlama şekilleridir: 1. Nesil BIOS’u, 2. Nesil ise UEFI’yi kullanır. UEFI işlerin daha hızlı başlamasını sağlar, daha büyük sürücüleri destekler ve daha güvenlidir. Ayrıca modern donanım ve işletim sistemleriyle daha iyi çalışır.

Hyper-V Client (İstemci) ve Host (Ana Bilgisayar) Arasındaki Fark Nedir?

Hyper-V, Microsoft tarafından üretilmiş ve tek bir fiziksel bilgisayarda çok sayıda sanal makine oluşturup çalıştırmanıza yardımcı olan bir teknolojidir. Bunu iki ana şekilde kullanabilirsiniz: Client veya Host.

Hyper-V Client zaten Windows 10’da geliyor. İnsanların kendi bilgisayarlarında sanal makineler oluşturup çalıştırmalarına olanak tanıyor. Yani ekstra bir donanıma ihtiyaç duymadan bilgisayarınızda birçok farklı işletim sistemini bulundurabilirsiniz. Bu, büyük projeler için değil, kişisel kullanım için iyidir.

Öte yandan Hyper-V Host sunucular içindir. Çok sayıda sanal makineyi aynı anda oluşturmak ve yönetmek içindir. Host, çok fazla bellek ve işlem gücüyle en iyi şekilde çalışır. Tek bir sunucuda birçok sanal makine çalıştırması gereken büyük şirketler için yapılmıştır.

İstemci ile Ana Bilgisayar arasındaki en büyük fark, kaç sanal makineyi yönetebilecekleridir. Yani, Hyper-V Client kişisel kullanım içindir, tek bir cihazda birkaç VM oluşturup çalıştırır. Ancak Host, tek bir sunucuda birçok sanal bilgisayar çalıştıran büyük projeler içindir.

Diğer bir fark ise size ne kadar kontrol verdikleridir. İstemci basit ve sanal makinelere yeni başlayanlar için uygundur. Kolay bir arayüze sahiptir, böylece her şeyin nasıl çalıştığı hakkında çok fazla bilgi sahibi olmadan sanal makineler oluşturabilir ve yönetebilirsiniz.

Ancak Hyper-V Host daha karmaşık özelliklere sahiptir. Sanal makineler hakkında çok şey bilen kişiler içindir. En iyi performans ve güvenlik için sanal makineleri ayarlamanıza yardımcı olacak araçlara ve özelliklere sahiptir.

Özetlemek gerekirse, Client ve Host, Microsoft’un VM’lerini kullanmanın iki farklı yoludur. Bunlardan biri kişisel kullanım içindir; tek bir bilgisayarda birkaç sanal makineyi çalıştırır. Bir diğeri ise tek bir sunucuda birçok VM çalıştıran büyük projeler içindir.

Hyper-V ile Yeni Bir Sanal Bilgisayar Oluşturma

Windows 10 veya Sunucunuzda Microsoft sanallaştırma ile sanal PC yapmak istiyorsanız bu videoyu izleyerek veya bazı adımları takip ederek bunu yapabilirsiniz. Bunlar size VM’nizi en baştan nasıl kuracağınızı gösterecektir. Bir bilgisayarda farklı sistemleri çalıştırmanız veya yazılımı güvenli bir şekilde test etmeniz gerekiyorsa bu yararlı olabilir.

  1. Microsoft sanallaştırma yazılımıyla yeni bir sanal makine oluşturmadan önce ilk olarak kişisel Windows işletim sisteminize Hyper-V’yi yükleyin.
  2. Hyper-V İstemcisini bilgisayarınıza yerleştirdikten sonra başlat menüsünde onu arayın ve açın. Daha sonra, sihirbazı kullanarak taklit bilgisayarınızı yapmaya başlamak için menüden Action (Eylem), ardından New (Yeni) ve son olarak Virtual Machine (Sanal Makine) tıklayın.
  3. Before You Begin (Başlamadan Önce) penceresi açıldığında her zaman görmek istemiyorsanız Don’t show this again (Bunu bir daha gösterme) yazan kutuyu işaretleyebilirsiniz. Burada Finish (Bitir) butonuna tıklarsanız sanal makine varsayılan ayarlarla yapılacaktır, bunları daha sonra ayarlayabilirsiniz. Ancak Next (İleri) tıklarsanız sanal makinenizi hemen şimdi özelleştirebilirsiniz.
  4. Specify Name and Location (Ad ve Konumu Belirt) penceresinde VM’nize bir ad verin. Ayrıca harici sabit sürücü veya bilgisayarınızın depolama alanı gibi nereye yerleştireceğinizi de seçebilirsiniz. Taşınabilir bir SSD veya NVMe diske yüklerseniz daha hızlı çalışacak ve birincil bilgisayarınızda yerden tasarruf sağlayacaktır.
  5. Specify Generation (Nesli Belirt) için işletim sisteminize göre doğru ayarları seçmeniz gerekir. İki seçenek var: Nesil 1 ve 2. Daha önce de söylediğim gibi, eğer daha eski bir sistem kuruyorsanız 1’i seçin çünkü BIOS donanım yazılımını kullanıyor. Ancak daha yeni bir Windows veya Linux sürümü yüklüyorsanız 2’yi tercih edin çünkü bu, UEFI adı verilen daha benzersiz bir ürün yazılımı türünü destekler. Güvenlik konusunda endişeleriniz varsa sürüm 2’yi seçin ve devam edin.
  6. Assign Memory (Bellek Ata) penceresinde, Startup Memory (Başlangıç Belleği) bölümünde varsayılan bellek boyutunun 1024 MB (1 GB) olduğunu göreceksiniz. Bunun nedeni dinamik belleğin varsayılan olarak açık olmasıdır. Dinamik bellek, taklit bilgisayarın daha fazlasına ihtiyacı olduğunda belleğin artmasını sağlar. Ancak Windows 10 VM için Başlangıç Belleği kutusuna 4096 MB (4 GB) yazın ve devam edin.
  7. Set Up Networking (Ağ Kurulumu) penceresinde Hyper-V’nin sizin için otomatik olarak ayarladığı Varsayılan Anahtarı bulacaksınız. Bu ağ bağdaştırıcısı, bilgisayarınızın yerel ağına bağlanmak için NAT adı verilen bir şeyi kullanır. Bunu VSM (Virtual Switch Manager – Sanal Anahtar Yöneticisinde) görebilirsiniz. Ağ bağlantınız düzgün çalışmıyorsa VSM’de External Switch (Harici Anahtar) oluşturabilir ve adaptör olarak ağ kartınızı seçebilirsiniz.
  8. Connect Virtual Hard Disk (Sanal Sabit Diski Bağla) penceresinde yeni bir sanal sabit sürücü oluşturun. Daha önce bir tane oluşturduysanız buraya eklemeyi seçebilirsiniz. Sanal sabit sürücünün adı, daha önce yazdığınız sistemle otomatik olarak aynı adı taşıyacaktır; bu nedenle, bu şekilde bırakın. Hyper-V varsayılan olarak bunu 127 GB büyük olarak ayarlıyor ancak isterseniz bunu 50 GB olarak değiştirebilirsiniz.
  9. Installation Options (Kurulum Seçenekleri) penceresinde VM’nizi vermeniz gerekir. Bunu daha sonra ayarlardan da yapabilirsiniz. “Önyüklenebilir bir imaj dosyasından işletim sistemi kurun” seçeneğini seçin ve ardından Browse (Gözat) butonunu kullanarak Windows 10 ISO dosyasını sanal bilgisayarınıza ekleyin.
  10. Completing the New VM Wizard (Yeni VM Sihirbazı Tamamlanıyor) penceresinde seçtiğiniz tüm ayarların bir özetini göreceksiniz. Özet penceresini kapatmak ve devam etmek için Finish tıklamanız yeterlidir.
  11. Sanal makineyi oluşturduktan sonra Hyper-V’de üzerine sağ tıklayın ve Settings (Ayarlar) seçin. İşlemci bölümünde bilgisayarınızın gücüne göre kaç tane sanal işlemci istediğinizi seçin ve ardından pencereyi kapatın.
  12. Sanal makine üzerinde tekrar sağ tuşa tıkladıktan sonra Connect (Bağlan) seçeneğine tıklayın ve ardından açılan pencerede Start (Başlat) butonuna tıklayın. Bu, VM’yi çalıştırmaya başlayacaktır ve siz de Hyper-V’de Windows 10’u yüklemeye başlayabilirsiniz.

Sanal Makine Oluşturmak İçin Sunucu Üzerinde Hyper-V’yi Nasıl Kullanırız?

Kullanmaya başlamak için öncelikle sunucunuza eklemeniz gerekir. Bunu, Server Manager (Sunucu Yöneticisi) ekranında Add Roles and Features (Rol ve Özellik Ekle) seçeneğine gidip Hyper-V’yi seçerek yapabilirsiniz. Bundan sonra sanal ağlar, anahtarlar ve makineler oluşturarak ayarlamanız gerekecektir.

Sanal ağlar, VM’lerinizin birbirleriyle ve merkezi sunucuyla konuşmasına olanak tanır. Anahtarlar, sanal makinelerinizin ağdaki diğer cihazlarla konuşabilmesi için sanal ağın gerçek ağa bağlanmasına yardımcı olur. Yani Windows, Linux veya diğer sistemleri kullanarak sanal bilgisayarlar oluşturabilirsiniz.

Microsoft’un sanallaştırma çözümü aynı zamanda bazı harika özelliklere de sahiptir. Checkpoints, VM’leri kapanmadan sunucular arasında taşımanıza olanak tanır. Ayrıca Checkpoints, yedekleme veya test amacıyla sanal makinelerinizin anlık görüntülerini kaydetmenize olanak tanır.

Hyper-V’yi yönetmeye yardımcı olacak araçlar da var. Client olan, sanal işletim sistemleri oluşturmanıza, kurmanıza ve kontrol etmenize olanak tanır. System Center Virtual Machine Manager daha da gelişmiş olup birçok sunucudaki konuk makineleri yönetmenize yardımcı olur.

Genel olarak, sunucu yönetimini her türlü işletme için daha erişilebilir hale getiren güçlü bir araçtır. Çok sayıda makine satın almaktan tasarruf etmenizi sağlar ve şirketinizle birlikte büyüyebilecek kadar esnektir.

Sonuç

Kısacası, VTx, yazılımı denemek ve ekstra bir şey satın almak zorunda kalmadan birçok kurulumla oynamak için gerçekten kullanışlıdır. Windows PC veya sunucusu kullanıyorsanız Microsoft Hyper-V, sanal makine oluşturmak için mükemmel bir şeydir. Yeni bir sanal cihaz oluşturmak, ayarlarını yapmak ve bir işletim sistemi kurmak için zahmetsiz adımları uygulamanız yeterli.

Sunduğumuz kılavuzla Windows sisteminizde Microsoft VM yazılımı ve VTx’i kullanmaya hemen başlayabilirsiniz. İster bu konuda yeni olun ister bu konuda yolunuzu biliyor olun, sanallaştırma bilgisayar oyununuzu gerçekten geliştirir.

Hyper-V ile Windows 7 kurmak istiyorsanız ayrıntılı kılavuzumuzla size yardımcı oluyoruz. Nasıl kurulacağını ve kurulacağını öğrenmek için lütfen harika makalemize bir göz atın. Takip edilmesi kolay adımlarımız, herkesin Windows bilgisayarlarında sanallaştırmaya başlamasını kolaylaştırır.

Copyright © 2018 - 2024